Tocht van 1985
In de dooi verreden, goed verlopen tocht onder grote media aandacht
Na 22 jaar wachten werd er op maandagavond 18 februari in het NOS-journaal medegedeeld dat de Elfstedentocht die donderdag plaats zou vinden. Sprakeloos waren velen, vooral in Friesland, aangezien er die middag nog op de voorpagina van de Leeuwarder krant met grote letters had gestaan: DOOI VERDRIJFT ELFSTEDENTOCHT!”. Heel Nederland leefde dan ook tussen hoop en vrees de daaropvolgende dagen. Maar het ging door en nog voor vijven werden de knoppen van het televisietoestel ingedrukt om maar niets te missen. Niet-leden hadden er al heel wat voor over moeten hebben. Zij moesten urenlang in de koude nacht wachten voor de inschrijvingskantoren.
Het was te danken aan de uitstekende voorbereiding dat dit evenement in een zo kort tijdsbestek georganiseerd kon worden. Onder leiding van voorzitter Jan Kuperus was de organisatie in de voorbijgaande jaren erg geprofessionaliseerd met een draaiboek dat elk jaar bijgewerkt werd.
De wedstrijd
Na een ‘kooistart’ vol met 276 startende wedstrijdrijders was het 1.500 meter rennen geblazen. Het ijs was al bij de start met een laagje water bedekt. Bij deelnemers ontstond de angst dat ze vroegtijdig van het ijs gehaald zouden worden, waardoor het tempo vanaf de start hoog lag. Dit laagje water maakte het ijs ook nog eens glad waardoor er hoge snelheden gehaald konden worden en af en toe een natte schaatsschoen.
De eerste 100 kilometer reed er een kopgroep van vijftig veelal favorieten en was er weinig spanning in de wedstrijd. Na Harlingen schaatste er een kopgroep van twaalf ‘de hel van het Noorden’ in. Vanaf Birdaard ontsnapten Evert van Benthem en Jan Kooiman. Er voegden zich nog twee rijders bij, waarna de sterke kopgroep van vier duidelijk was. Bij Oudkerk, acht kilometer voor de finish, was de voorsprong een kleine drie minuten. Het was duidelijk, de winnaar van deze 13de editie zou uit dit viertal komen. Op de Bonkevaart begon een tactisch steekspel waarbij de ogen op elkaar waren gericht. Na sprintpogingen over en weer was het Evert van Benthem die met een fractie van een seconde de verder nogal saaie en initiatiefloze strijd besliste. Hij verpulverde het voormalig record van Jeen van den Berg met bijna vijftig minuten!
