"In de verte doemt Franeker op, wat een feest!"
1963
In de verte doemt Franeker op, wat een feest daar! Daarna onder de laatste brug door het donker tegemoet. Wat was het fijn om Bartlehiem te zien opdagen, nu nog even heen en weer naar Dokkum. Op de Dokkumer Ee is het tweerichtingsverkeer. Tractors aan de kant schijnen met fel licht op het ijs, hierdoor verblind miste ik een bochtje klapte tegen de wal en lag in het weiland. Even de sneeuw afschudden en weer door. Na 13 uur schaatsen kwam de Bonkevaart in zicht. Mijn eerste kruisje is binnen!
1986
Voor mijn tweede tocht in 1986, kwam ik terecht bij de familie Visser , Brederostraat 7 in Leeuwarden. Wat een hartelijkheid en verzorging kregen wij daar. Mevrouw Visser ving op, dat gortepap 's ochtends een goed schaatsontbijt was. De volgende ochtend stond er dan ook warme gortepap met stroop klaar. Ook na de tocht werd ik met mijn 3 volgers in de watten gelegd, In 1996 stond mijn bed al weer klaar bij mijn "Leeuwarder moeder", zoals ze zich zelf noemde.
1997
Wat waren mijn ouders trots, dat ik voor de derde keer de Elfstedentocht ging rijden. Mijn vader volgde via de tv de tocht. Om van mijn vorderingen op de hoogte te blijven, gaf hij me een aantal enveloppen mee waarop zijn telefoonnummer stond. In de envelop een rijksdaalder. Deze kon ik onderweg aan toeschouwers geven, met de vraag of zij konden doorbellen, waar ik op dat moment reed. Bellen wilde men wel, maar het geld nam niemand aan. Helaas moest ik dit keer in Franeker geblesseerd opgeven.