Home » Ervaringen » Emile Jaensch

"Bevroren zweet en geweldig publiek"

In Amsterdam leerde ik als student schaatsen op noren. In 1996 werd ik lid. En op maandag 25 nov. van dat jaar kreeg ik bericht dat ik een van de 4.200 gelukkigen was met een startkaart voor de eerstvolgende tocht. Ik kwam in 1997 vervroegd terug van vakantie. Met een schuurpapiertje ontdeed ik mijn schaatsen, die van vijf gulden, van roest. In een wollen onderbroek en drie truien over elkaar was ik gewapend tegen de koude. Met een oude ijsmuts over de oren en een banaan in de achterzak, was ik er klaar voor. Tegen half elf maken mannen als Angenent en Hulzebosch zich op voor het laatste deel. Zelf stond ik in het starthok bij de allerlaatste groep, klaar om aan de tocht der tochten te beginnen.

Van start

Het hek gaat open. We hollen op een drafje twee kilometer naar het ijs en schaatsen weg. Over het Slotermeer met de wind in de rug en overal veel publiek langs de kant. Het ging na Sloten westwaarts richting Stavoren. Na Workum begon het te schemeren. De wind was nu fors tegen. Een blaasorkest in Bolsward moedigde alle schaatsers aan. Daar krijgt een mens het warm van. De kluunplaatsen werden natter. Langzaam werden mijn voeten ijsklompen.

Droge kleren in Harlingen

In Harlingen aangekomen waren mijn truien door zweet veranderd in een plank ijs. Verderop belde ik aan. Een vrouw deed open, of ze een droge trui voor me had. Ik kreeg brood, warme kop soep en droge truien. Toen ik het ijs weer wilde betreden werd ik aangehouden door een agent. Ik protesteerde. Na enig aandringen mocht ik vertrekken. In het donker en alleen op weg naar Franeker. Buiten Franeker was het pikdonker. Mannen met bebloede gezichten kreunen liggend in het riet. Dit was de hel van het Noorden.

Steeds meer publiek langs de kant. Tergend langzaam beukten we voort. Het was inmiddels half elf geweest. Dan is feestmuziek in de verte hoorbaar. Wat een ontvangst. Ik krijg wat te drinken aangeboden en een sinaasappel. We moeten door. De Dokkummer Ee lijkt nu wel een snelweg. We worden naar Bartlehiem geblazen.

Zwart voor ogen

Leeuwarden ligt voor ons. Met nog een paar anderen schaatsen we weer de nacht in. Ik ben alleen nog maar bezig met het uitrijden van de tocht. Achter ons komt een brommer op het ijs. De bestuurder blijft een tijdje naast ons rijden. De lichtbundel van zijn koplamp laat zien waar de scheuren zitten. Het is bijna zwart voor mijn ogen. Als ik nu val sta ik niet meer op.

De finish

De laatste kilometers rijd ik in een roes. Met betraande ogen zie ik in de verte het felle licht van de Bonke Vaart. We worden naar de finish gezongen door het publiek. Wat een mensenmassa. Een warm gevoel maakt zich van me meester. Nog een keer kijken wij, de paar mannen die nog over zijn van de grote groep vanaf Franeker, elkaar aan. De armen gaan in de lucht. En dan verdwijnen we, vlak voor middernacht onder het finishdoek in een mensenmassa.

Album Emile Jaensch

Schaatsverhalen van onze leden over De Tocht

Zoekresultaten: 

"Een bijzonder postuum eerbetoon"

Johannes Meijer
Tocht van 1985
Ik heb een bijzonder verhaal geschreven over een vriend die jaren van ziekte heeft doorstaan met veel doorzettingsvermogen en moed en hem mijn kruisje geschonken.

"Dit moet je dus nooit meer doen"

Harry Wooning
Tocht van 1997
Dokkum
In 1997 richting Dokkum hadden we harde tegenwind. Ik zei tegen mijzelf:” dit moet je dus nooit meer doen”. Ik had nog wat energie over voor de terugweg naar Bartlehiem, uit ervaring van 1986 wist ik dat er nog een stuk tegenwind aan zat te komen.

"De tocht van '86 uitgereden"

Henk Roosjen
Tocht van 1986
Leeuwarden
In 1963 de hele dag aan de radio gekluisterd. Ik wilde koste wat het kost meedoen aan de Elfstedentocht en was woonachtig in Weesp. Helaas mocht ik niet meedoen. Men moest 18 jaar zijn. Vanaf die tijd jaar in jaar uit getraind, indien er natuurijs lag.

"Ik heb het gehaaaald!"

Johan van Marle
Tocht van 1997
Leeuwarden
Ik heb het gehaald. Ik vlieg na de finish om de schouders van voorzitter Henk Kroes, zijn en mijn mooiste moment van de dag.

"Opboksen tegen wind en sneeuw"

Jan Piet van Zeggelaar
Tocht van 1963
In 1963 moch ik als dienstplichtig soldaat van legerplaats Nunspeet (Geneeskundige Troepen) na selectie deelnemen aan de Elfstedentocht van 1963. Een barre tocht. In Stavoren moest je een paar kilometer tegen de wind en sneeuw opboksen en de meeste schaatsers stopten daar.

"Halsoverkop terug naar Nederland"

Jos Geijsel
Tocht van 1985
Leeuwarden
1985 Elfstedentocht: in het voorafgaande weekend, wisselende dooi. Wij gingen (voorjaarsvakantie) toch maar met wintersport. Maandagmorgen 18 februari was het stervenskoud. Toch op pad naar Oostenrijk. Daar aangekomen een telefoontje uit Nederland: de Elfstedentocht gaat op donderdag21 februari verreden worden.

"Illegaal maar toch ook weer legaal?"

Dick Vlug
Tocht van 1997
Leeuwarden
Keuzemoment welke tijd te starten, startnummer 65415 of 01070? De keuze was niet moeilijk omdat m`n schaatsmaten, met legale lage startnummers, ook vroeg weggingen en ik de chauffeur was :)

"Toch wel slim en 'grappig' een helm!"

Kees Toppen
Tocht van 1985
Stavoren
In 1985 en 1986 was er nog geen sprake van het dragen van een helm. In 1997 zag je er meer, maar ook sporadisch.

"Twee keer de tocht volbracht"

Jan Meester
Tocht van 1985, Tocht van 1986
Leeuwarden
Toen de Tocht doorging sloeg bij mij de paniek toe, maar gelukkig kon ik de startkaart van mijn vriend overnemen. Mijn schaatsmaat Pip Tesselaar had minder succes. Het dragen van een oranje armband was tegen zwartrijden.

"Manchetknopen van kruisjes als herinnering"

Hans Reus
Tocht van 1963
Mijn vader Mr. J.A. Reus (1919 - 1995) heeft drie maal de Elfstedentocht uitgereden. Ik heb zijn drie Elfstedenkruisjes geërfd. Prachtige symbolen natuurlijk, maar ze lagen doelloos in de bijbehorende doosjes in mijn kast.

"Bevroren zweet en geweldig publiek"

Emile Jaensch
Tocht van 1997
Leeuwarden
In Amsterdam leerde ik als student schaatsen op noren. In 1996 werd ik lid. En op maandag 25 nov. van dat jaar kreeg ik bericht dat ik een van de 4.200 gelukkigen was met een startkaart voor de eerstvolgende tocht. Ik kwam in 1997 vervroegd terug van vakantie. Met een schuurpapiertje ontdeed ik mijn schaatsen, die van vijf gulden, van roest. In een wollen onderbroek en drie truien over elkaar was ik gewapend tegen de kou.

"Vanaf Workum verder op nieuwe schaatsen"

Dirk-Jan Bender
Tocht van 1986
Workum
1986. Vroeg weg. Reed op Viking junior schaatsen, die ik eind middelbare school (1962/1963) kreeg. Voor Sneek een lelijke scheur, die de punt van mijn rechter schaats verboog. In IJlst de punt eraf geknipt en doorgeploeterd tot Workum.

"Elfstedenkoorts van 2012..."

Nico Brantjens
Tocht van 1997
Leeuwarden
Elfstedenkoorts van 2012...Bevroren Nederland in de ban, de vlam sloeg ijskoud in de pan. IJsdikten gemeten met stokken, wakken bewerkt met grote brokken. De zuidhoek gaf veel problemen, en kon geen risico nemen.

"Van toeschouwer naar lid"

Hans Cuijlits
Tocht van 1986
Franeker
Met enkele vrienden besloten we in 1986 vanuit Brabant met de auto naar Leeuwarden te rijden om naar de tocht der tochten te gaan kijken. We konden toen nog met onze auto dicht bij de start parkeren. We vermaakten ons de hele dag door naar diverse plaatsen te rijden zoals Franeker en Dokkum.

"Met de wind in de rug naar Stavoren"

Herman Wijermars
Tocht van 1997
Bolsward
Tot aan Stavoren de wind in de rug, vervolgens naar Dokkum, 110 kilometer tegen de n.o. wind in. In Bolsward voor het eerst gestopt waar een agent vroeg of de schaatsen uit moesten. Ik heb haar bedankt maar ik dacht ik krijg ze nooit weer aan.

"Samen met mijn vader gereden"

Jacob Altenburg
Tocht van 1985
Sneek
18 februari 1985 wordt Elfstedentocht aangekondigd. Ik, Jacob, 19 en mijn vader Tjip, 52, zijn niet lid. Ik ga met een vriend naar Leeuwarden en sta daar de hele nacht in de vrieskou voor deur. Deuren gaan open en ik koop 2 kaarten.

"Als een van de laatsten van start"

Patrick Vervaele
Tocht van 1997
Leeuwarden
Omdat ik aan de start van de laatste te openen kooi in Leeuwarden, nogal achteraan stond begon ik al voorzichtig richting de uitgang te bewegen. Ondertussen begon de klok al gevaarlijk dicht bij 11:00 uur te komen toen plotseling, juist omdat ik mij in de laatste startgroep bevond, de achterste hekken geopend werden en iedereen massaal naar de Zwette kon lopen om te starten.

"Contact met het thuisfront"

Raymond Rijs
Tocht van 1986
Workum
Ik had van alle steden een etiket uit Het Parool geknipt waar mijn naam en telefoonnummer op vermeld stond. Zodra ik een stad bereikt had gaf ik deze informatie aan willekeurige mensen op het ijs met een kwartje om het thuisfront te informeren.

"Koninklijk klunen"

W.A. van Buren (Koning Willem Alexander)
Tocht van 1986
Leeuwarden
Voordat de winnaar in de Frieslandhallen de overwinningskrans om zijn nek heeft gekregen waren alle ogen in Friesland gericht op iemand anders. Ene W.A. van Buren. In de loop van de ochtend komt presentator Mart Smeets met de boodschap: "deze tocht heeft een koninklijk lintje gekregen." De deelnemer die staat ingeschreven onder de naam W.A. […]

"Donateur én lid tegelijk"

Martien Weerts
Tocht van 1986
Leeuwarden
In eerste instantie kon ik - najaar 1985 - geen lid worden, wel donateur. Het maximale aantal leden was namelijk al bereikt. Ik werd donateur. Tot mijn stomme verbazing kreeg ik enkele weken later de uitnodiging om mijn lidmaatschap te voldoen.

"Nagenoeg ongetraind aan de start..."

Matthijs Schröeder
Tocht van 1997
Leeuwarden
Ik heb de de tocht nagenoeg ongetraind volbracht, omdat mijn vrouw en ik toevallig eind 1996 een trektocht van een maand hadden gemaakt naar het basiskamp van de Mt. Everest in Nepal, op 6km hoogte, en dus vol rode bloedcellen zaten.

"In de verte doemt Franeker op, wat een feest!"

Evert Frankes
Tocht van 1963, Tocht van 1986, Tocht van 1997
Franeker
In de verte doemt Franeker op, wat een feest daar! Daarna onder de laatste brug door het donker tegemoet. Wat was het fijn om Bartlehiem te zien opdagen, nu nog even heen en weer naar Dokkum.

"Sneeuwstormen staken op"

Joop Raaphorst
Tocht van 1963, Tocht van 1985
Sneek
De tocht rijden, daar droomden broer Theo en ik van. De berichten uit Friesland waren somber. De ijstoestand bleek erg slecht. Bij Sneek raakte ik Theo kwijt. Wachten of doorgaan?

"Kruisje pronkt in woonkamer"

Herman Struyven
Tocht van 1963, Tocht van 1985
Leeuwarden
1963: een Belgische krant bracht verslag van de tocht, voor mij een reden om lid te worden. Mijn oude lidkaarten zijn van '65 tem '72, door een verhuizing en een vergeten adresverandering was ik geen lid meer.

"Harken en afzien"

Frans Vriesendorp
Tocht van 1985, Tocht van 1986
Franeker
Het bord '5 km slecht ijs' beloofd weinig goeds. Het is harken en afzien, het gaat steeds moeizamer. Hoe ver is Bartlehiem nog? Is dat het torentje van Bartlehiem, nee van Berlikum en dat is halverwege Franeker en Bartlehiem dus Bartlehiem nog 20 km,

"Met twee skibrillen over de finish"

Jans Groothuis
Tocht van 1997
Leeuwarden
Bij invallende duisternis kregen we een zaklantaarn in Oudkerk. Richting Bonkefaert werd ik verblind door de schijnwerpers en belande ik in een weiland. Na mijn zogenaamde "afgevallen" en weer opgezette skibril kwam ik even daarna over de finishlijn.

"Met mijnwerkerslamp het donker in..."

Jacomina van de Plasse
Tocht van 1986, Tocht van 1997
Leeuwarden
Herkansing na 1986. In het donker schaats ik naar Sneek. Bij Staveren is het tegen de wind in windkracht 5 Ik zoek een groepje en sluit aan Even rustig aan en dan pak ik de volgende groep In Franeker zie ik mijn fanclub. Met mijnwerkerslamp en motorbril het donker in.

"Schaatskoorts"

Philip Kroon
Tocht van 1985, Tocht van 1997
Leeuwarden
Het geweldige gevoel dat je op twee ijzers snelheid kan maken op het magische natuurijs heeft me altijd geboeid. Wat was ik trots dat ik van mijn ouders mijn eerste Noren kreeg.

"Smid uit Balk hersteld linkerschaats"

Jan Willem Jansen
Tocht van 1985
Franeker
21 februari 1985; werkijs en dooiweer; veel scheuren. Op het Slotermeer breekt de punt van mijn hardstalen ijzer af met als reultaat een vlijmscherpe punt aan de glij-zijde. Zwaar achteropzittend en met vallen en opstaan haal ik Balk.

"Eén van mijn mooiste ervaringen"

Michel Bego
Tocht van 1997
Leeuwarden
Ik ben Michel Bego, geboren op 15 nov 1952 te Rotterdam. Op 4 jan 1997 woonde ik in Etten-Leur. Belangrijkste was dat ik een startbewijs had. Kon slapen bij mijn achterneef Ron Muijzer in Leeuwarden. Startgroep paars, 10.05 uur.

"Samen met Joke naar de finish"

Wim Aantjens
Tocht van 1997
Leeuwarden
Rond 16.00 schaatste ik bij Bolsward en kwam Joke uit Twello achter mij schaatsen. Wij hebben daarna steeds alles samen geschaatst en zijn ook overal samen gestopt om te eten, te drinken en om bijvoorbeeld naar het toilet te gaan.

"Op de Zwette na elke vijftig slagen in het riet"

Jan de Heer
Tocht van 1986
Dokkum
In 1986 stond ik volkomen overtraind met een ontsteking in mijn linkerknie aan de start. Na de ervaringen bij de finish in 1954 en 1963 had ik als mooiweer schaatser niet de minste illusie dat ik zoiets kon, maar er was geen weg meer terug.
Login leden
linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram