Met de woorden “nu dan, heren, een goede reis” startte om precies 20 minuten over 5 uur de eerste officiële Elfstedentocht. Slechts 22 deelnemers gingen van start vanuit Dokkum.
De eerste tocht georganiseerd door Vereniging De Friesche Elfstedentocht. Op 7 februari om 5.40 werd de wedstrijd gestart en 5 minuten later volgden de toerrijders.
Voor de derde keer binnen 9 jaar werd het startschot voor een Elfstedentocht gelost en het aantal deelnemers was gestegen naar 153 rijders. Van hen waren er 45 wedstrijd- en 108 toertochtrijders.
Het bestuur had deze tocht twee grote veranderingen doorgevoerd; zo werd er voor het eerst via Sneek als eerste stad op de route gereden. De start was in Boxumerdam, zo’n vier kilometer buiten Leeuwarden.
Voor het derde jaar op een rij werd er in 1942 een Elfstedentocht gereden. Ondanks de bezetting van de Duitsers stonden er een recordaantal deelnemers aan de start, waarvan 95% de finish wisten te halen.
Een tocht met mooi schaatsweer en Jeen van den Berg finishte in een recordtijd van 7 uur en 35 minuten. Aaltje van Dellen wist als eerste vrouw de finish te halen.
In een sprookjesachtig effect van lichte sneeuwval werd er gestart. De verwachtingen waren bij aanvang hoog gespannen maar de tocht had een onvoorspelbaar einde.
Barre weersomstandigheden met harde wind, stuifsneeuw en lage temperaturen, zorgden samen voor slecht ijs op de zwaarste Elfstedentocht ooit. Nog geen 1% van de deelnemers wisten de finish te halen.
Na 22 jaar stilte groots gevierd en goed georganiseerde tocht, met veel persaandacht en de finish op de Bonkevaart. Voor het eerst live uitgezonden op televisie,
Meer dan 17 duizend deelnemers stonden aan de start van de veertiende tocht op 26 februari. De Nederlandse Kroonprins Willem-Alexander reed de tocht onder de schuilnaam W.A. van Buren.
Swipe troch de edysjes en klik op ien foar mear ynfo
Feriening
Koninklijke Vereniging De Friesche Elf Steden sinds 1909!
De Koninklijke Vereniging De Friesche Elf Steden hat as doel it befoarderjen fan it reedriden en it organisearjen fan de Alvestêdetocht op de redens yn it bysûnder, wêr mooglik alle jierren. De feriening bestiet út in bestjoer fan 10 persoanen en hat goed 32.000 leden. Alle jierren organisearret it bestjoer, mei de rayonhaden, assistent-rayonhaden en gâns frijwilligers de Alvestêdetocht. Oft de tocht ta eintsje beslút al of net echt ferriden wurde kin, is ôfhinklik fan it waar. Foar in Alvestêdetocht is in iisflier fan 15 sintimeter oer de folsleine rûte nedich.
Under de sporters dy't yn ‘e lange winter fan 1890 op 1891 op eigen inisjatyf de tocht folbrochten, wie ek Willem ‘Pim’ Mulier. Hy naam it inisjatyf foar de earste ‘organisearre’ Alvestêdetocht . Yn 1909 skreau De Friesche IJsbond foar it earst in Alvestêdewedstriid út. De Fryske IIsbûn woe it by dizze iene kear litte, mar mr. M.E. Hepkema, jurist yn Ljouwert, fûn dat dizze foarm fan reedriden libbensfetber wie. Hy fûn in aparte organisaasje dêrby fan belang. In tal dagen dêrnei, op 15 jannewaris 1909, rjochte hy, yn ‘e mande mei oare entûsjaste Friezen, de Vereniging De Friesche Elf Steden op. Sûnt 1909 is de tocht fyftjin kear ferriden.
Ik had van alle steden een etiket uit Het Parool geknipt waar mijn naam en telefoonnummer op vermeld stond. Zodra ik een stad bereikt had gaf ik deze informatie aan willekeurige mensen op het ijs met een kwartje om het thuisfront te informeren.
In Amsterdam leerde ik als student schaatsen op noren. In 1996 werd ik lid. En op maandag 25 nov. van dat jaar kreeg ik bericht dat ik een van de 4.200 gelukkigen was met een startkaart voor de eerstvolgende tocht. Ik kwam in 1997 vervroegd terug van vakantie. Met een schuurpapiertje ontdeed ik mijn schaatsen, die van vijf gulden, van roest. In een wollen onderbroek en drie truien over elkaar was ik gewapend tegen de kou.
Ook ik was, als 18-jarige scholier, samen met nog 3 andere klasgenoten, deelnemer aan deze tocht. Pas om 07.15 uur stond ik op het ijs, ingepakt in een eenvoudig schaatstenue met een pyjamabroek als isolatiemateriaal. De route naar Sneek bleek erg slecht te zijn, waardoor er een enorme drukte van elkaar in de weg zittende […]